Maar eerst worden we wakker om iets over half acht. We rommelen wat op de kamer en sommigen kijken live naar een voetbalwedstrijd waar we het verder maar niet over hebben.
Rond 09.30 gaan we naar het zwembad waar het al aardig druk is. Dat hadden we gisteren al gemerkt en ook bij het inchecken werd gemeld dat het hotel vol zat.
De jongens weten niet hoe snel ze bij de slides moeten zijn en in no time zijn ze tig keer geweest.
Uiteraard doen we allemaal mee en af en toe komen we even bij. Luuck doet dat door middel van spontane yoga oefeningen.
Marco vroeg zich af of je van een hotel kunt houden, als dat kan dan is het van dít hotel!
Om 15.00 uur komt dan toch dat moment dat we Annelies naar de luchthaven moeten brengen. De jongens zijn er stil van. En ondanks dat we elkaar over een kleine week alweer kunnen zien, valt het afscheid zwaar bij ons allemaal.
Of zoals Tijmen het later zo mooi zei : "Als je moet huilen bij het afscheid nemen dan betekent het dat je het heel fijn hebt gehad hè mama...". Wat moet ik hier nog meer op zeggen?
Als schrale troost rijden we naar de Outback. Luuck neemt een hamburger en de rest biefstuk. We krijgen lekker brood en bij mijn menu zit soep en een (bleu cheese pecan chopped) salade. De biefstuk van Marco is niet goed gebakken, is medium well ipv medium rare en die gaat terug. Even later krijgt hij een nieuwe die perfect is. Als compensatie krijgen we een dessert van het huis. Dit wordt de Chocolate Thunder from down under. Ik had een menu van 14,99 waar dus soep, salade en ook nog cheesecake toe bij zat (die Tijmen grotendeels confisqueerde). Het smaakte weer heerlijk!
Terug bij het hotel is de parkeergarage nagenoeg leeg, daar houden we van!
De heren besluiten nog te gaan zwemmen en we lopen even lekker rond. Fijne plek toch weer!
Rond 20.15 liggen ze op bed en appen we nog even met Annelies die inmiddels in Charlotte is, wachtend op haar vliegtuig naar Londen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten